توو دوره زمونه ای که تک صدایی جاش رو به دیالوگ داده، توو دوره زمونه ای که آدم ها یاد گرفتن چطور با هم ارتباط برقرار کنن و گفتگو و مذاکره  نسبت به نزاع و درگیری و چماق کشی اولویت بسیار بیشتری داره، .... توی یه همچین دوره زمونه ای وختی دو نفر سر یه موضوع الکی وسط اتوبان ِهمت از ماشین پیاده میشن و با قفل فرمون میافتن به جون هم و یک ساعت و نیم به الافی ِ دوساعته ی معمول ِمردم اضافه میکن،...راجع به آدمهای چنین جامعه ای در خوشبینانه ترین و منصفانه ترین و مودبانه ترین حالت میشه گفت که فارغ از سن و سال و جایگاهی که تووش قرار دارن، خیلی بچه هستن.