درباره من
عقل و حس
دو لبه قیچی هستند که برش هایی در زندگی من ایجاد میکنند.
و اینجا مکانیست برای به اشتراک گذاریه این برش ها
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- قصار نوشت 16
- بد مستی 19
- روزنوشت 170
- موسیقی 14
- سه اپیزودی 15
- بازی وبلاگی 27
- دیالوگ 10
- تفلسف 11
- طنز 14
- عکس هام و مکث هام 16
- لات بازی 2
- خاطراته خاک گرفته 13
- عاشقانه 5
- برداشت آزاد 51
- داستان 4
- پست در کامنت 7
- دیدگاه های استقرائی 13
- به قلم من...به روایت تصویر 5
- گپ و گفت 2
- بلک لیست 6
- بالاتر از خبر 8
- خیلی دَیووسهِ... 2
- سفرنامه حج 1
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1403 1
- آذر 1403 1
- خرداد 1403 1
- فروردین 1402 1
- مهر 1401 1
- اسفند 1400 1
- آذر 1400 1
- خرداد 1400 1
- فروردین 1400 1
- دی 1399 1
- مهر 1399 1
- اردیبهشت 1399 1
- فروردین 1399 1
- اسفند 1398 1
- بهمن 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- دی 1397 1
- مهر 1397 1
- تیر 1397 1
- خرداد 1397 1
- اردیبهشت 1397 1
- اسفند 1396 1
- دی 1396 1
- آذر 1396 1
- مهر 1396 2
- شهریور 1396 3
- تیر 1396 2
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 4
- مرداد 1395 1
- خرداد 1395 2
- فروردین 1395 2
- بهمن 1394 2
- دی 1394 1
- آذر 1394 1
- آبان 1394 2
- مهر 1394 2
- مرداد 1394 2
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 3
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 2
- دی 1393 2
- آذر 1393 3
- آبان 1393 3
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 2
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 3
- دی 1392 3
- آذر 1392 3
- آبان 1392 9
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 7
- تیر 1392 11
- خرداد 1392 10
- اردیبهشت 1392 13
- فروردین 1392 8
- اسفند 1391 14
- بهمن 1391 8
- دی 1391 15
- آذر 1391 14
- آبان 1391 14
- مهر 1391 19
- شهریور 1391 8
- مرداد 1391 15
- تیر 1391 20
- خرداد 1391 25
- اردیبهشت 1391 23
- فروردین 1391 9
- اسفند 1390 19
- بهمن 1390 22
- دی 1390 13
- آذر 1390 19
- آبان 1390 19
- مهر 1390 11
- شهریور 1390 13
آمار : 191257 بازدید
Powered by Blogsky
قیچی
جمعه 17 آذر‌ماه سال 1391 ساعت 09:20 ب.ظ
واقعا روی همین نیمکت زندگی می کنه؟
الان جایی بوودم و پیش عزیزی که،روی نیمکت زندگی نمی کنه،ولی شاید آخر حرفاش همین آرزو رو داشت که ای کاش،یه جایی بودم که حتی رو یه تخته سنگ یا چوب،ولی این همه مسئله و مشکل رو نداشتم...به هزار و یه گرفتاریه داشته و نداشته فک می کرد و سر در گم بوود،از اجاره ی خونه و سرمای خوونه تا هزینه ها و گرفتاری هایی دیگه...
گاهی دلخوش شدن به نیمکتی چوبی،می شود تمام سهم تو از خوشبختی...
می شود مَحرم و مرهمت...می شود سنگ صبور...تصور کن وقتی دل از همه چیز و همه کس بریده ای و سخت دل شکسته...نشستن روی آخرین ردیف از نیمکت های خاک خورده ی پارکی خزان زده، چه حلاوت و حرارتی دارد... خیلی راحت روی همان نیمکت سرد مینشینی و سخت گریه می کنی و ساده درد تنهایی هایت را واگویه می کنی... با خودت و نیمکتی که ساکت فقط تورا گوش می کند...
گاهی به انتظار یاری،بی قرار می شوی بر سر قرار روی همین نیمکت چوبی...
گاهی سوار بر نیمکت در دریای خاطراتت غوطه ور می شوی و ...
این ها می شود زندگی...زندگی های رنگارنگ با یک نیمکت بی رنگ...
هی یره این پستت آدمو بدجور به فکر فرو می بره دمت خیلی گرم
برقرار باشی و پیروز
متاسفانه عکس باز نشدوولی فعلن ادای بلی و در میارم تو فکر فرو میرم...نه ببخشید من اعتصاب فکری کردم پس تو دل فرو میرم.
بنظر بنده این عکس اصلا بعضیارو تو فکر فرو نمیبره!!
یه وخ فکر نکنی خودمو گفتم که مش قل ذمبه ای
ارجاع میشود به کامنت طراوت
وای خدا مردم از خنده با این کامنتای دوستان ینی حسین حال می کنی از این دسته گلایی که دور خودت جمع کردی؟
هووومممم...
yehoo delam baraye fateme ye rize shod:(
عجب صبری خدا دارد.......