سلام به همه ی رفقای گل و بلبل ِ وبلاگی 

اینجا خونه ی جدید شرایط تقریبن رو به استیبل شدن پیش میره. تنها مشکلم اینترنت هست. خط خونه ی قبلی رو نتونستم منتقل کنم. برای خط جدید تقاضا دادم و گمون می کردم که پنج شنبه (یعنی امروز) نت دار میشم. اما دیروز دختره از پارس آنلاین تماس گرفته که مخابرات گفته خط شما رانژه نیست و لذا امکان نصب سرویس پر سرعت وجود نداره. امروز رفتم مخابرات برای پیگیری قضیه. مسئولش گفت "روی این خط باید یه تقاضا بدین تا سرویسش رو فعال کنیم. بعد که سرویس قابلیت ADSL دار شدن رو پیدا کرد، اونوقته که حتمن باید بیای از خودمون (مخابرات) اینترنت بخری. دیگه اجازه نمیدیم به شرکت ها که اینترنت بفروشن. تازه الان ظرفیت اینترنت پر شده و شما باید پول بدین و پیش ثبت نام کنید تا نوبتتون برسه."  راحت بگم من اگه بخوام این سیکل رو طی کنم شیرین سه ماه طول میکشه. نمی دونم چی باید بگم واقعن من چهار سال توو همین منطقه، اینترنت پر سرعت داشتم اما ظاهرن توو این مدت شرایط با شیب لگاریتمی، رو به بیضه ای شدن پیش رفته. مسئولین محترم و شریف مخابرات هم که از یه طرف شاشیدن توو اصل 44 و خصوصی سازی و از طرف دیگه خودشونم که میخوان اینترنت به ملت بدن انگار میخوان فلان جای خار مادرشونو بدن....

کلن امروز ریده شد توو اعصابم. با این شرایط، احتمال اینکه شما یه شب ساعت 9 تلویزیون رو روشن کنید و ببینید که بجای اخبار، فیلم Sوپر از نوع ِ گنگ Bنگ نشون میده، بیشتر از احتمال اینه که من مجدد توو یکی از بهترین مناطق مخابراتی تهران و در بهترین و پیشرفته ترین شهر ایران و یکی از مهمترین و بزرگترین اَبُر شهرهای دنیا مجددن بتونم به اینترنت ADSL دسترسی پیدا کنم...

حالا احتمالن باید بیافتم دنبال وای فای و این حرفا. نمی دونم کی مجدد میتونم با اینترنت درست و حسابی بیام خدمتتون. الانم با یه داستانی دارم اینا رو اینجا مینویسم. فعلن باید پست های آفلاینم رو تحمل کنید. با اینکه این پست هام رو خیلی هم دوست دارم اما یه جورایی بهم نمیچسبه چون خودم غایب هستم و نمی تونم به کامنت ها جواب بدم و با بچه ها مستقیم به تبادل نظر به پردازم. اما فعلن چاره ای نیست.

بی خیال ما بریم. فعلن...