درباره من
عقل و حس
دو لبه قیچی هستند که برش هایی در زندگی من ایجاد میکنند.
و اینجا مکانیست برای به اشتراک گذاریه این برش ها
ادامه...
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- قصار نوشت 16
- بد مستی 19
- روزنوشت 170
- موسیقی 14
- سه اپیزودی 15
- بازی وبلاگی 27
- دیالوگ 10
- تفلسف 11
- طنز 14
- عکس هام و مکث هام 16
- لات بازی 2
- خاطراته خاک گرفته 13
- عاشقانه 5
- برداشت آزاد 51
- داستان 4
- پست در کامنت 7
- دیدگاه های استقرائی 13
- به قلم من...به روایت تصویر 5
- گپ و گفت 2
- بلک لیست 6
- بالاتر از خبر 8
- خیلی دَیووسهِ... 2
- سفرنامه حج 1
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اسفند 1403 1
- آذر 1403 1
- خرداد 1403 1
- فروردین 1402 1
- مهر 1401 1
- اسفند 1400 1
- آذر 1400 1
- خرداد 1400 1
- فروردین 1400 1
- دی 1399 1
- مهر 1399 1
- اردیبهشت 1399 1
- فروردین 1399 1
- اسفند 1398 1
- بهمن 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- دی 1397 1
- مهر 1397 1
- تیر 1397 1
- خرداد 1397 1
- اردیبهشت 1397 1
- اسفند 1396 1
- دی 1396 1
- آذر 1396 1
- مهر 1396 2
- شهریور 1396 3
- تیر 1396 2
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 4
- مرداد 1395 1
- خرداد 1395 2
- فروردین 1395 2
- بهمن 1394 2
- دی 1394 1
- آذر 1394 1
- آبان 1394 2
- مهر 1394 2
- مرداد 1394 2
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 3
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 2
- دی 1393 2
- آذر 1393 3
- آبان 1393 3
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 2
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 3
- دی 1392 3
- آذر 1392 3
- آبان 1392 9
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 7
- تیر 1392 11
- خرداد 1392 10
- اردیبهشت 1392 13
- فروردین 1392 8
- اسفند 1391 14
- بهمن 1391 8
- دی 1391 15
- آذر 1391 14
- آبان 1391 14
- مهر 1391 19
- شهریور 1391 8
- مرداد 1391 15
- تیر 1391 20
- خرداد 1391 25
- اردیبهشت 1391 23
- فروردین 1391 9
- اسفند 1390 19
- بهمن 1390 22
- دی 1390 13
- آذر 1390 19
- آبان 1390 19
- مهر 1390 11
- شهریور 1390 13
آمار : 191257 بازدید
Powered by Blogsky
قیچی
دوشنبه 9 اردیبهشت‌ماه سال 1392 ساعت 08:59 ب.ظ
وای :(
خواهرم بیمارستان محک کار میکنه
وقتی میاد از این بچ ه هایی حرف میزنه که با همه کوچولویی و مریضیشون امید دارن زودتر خوب شن ، دلم میگیره :((
اینه تو اتاقش پر از عکس این بچه ها س، ولی سختیش اینجاست که از اون همه عکس خیلیاشون دیگه بین ما نیستن و خیلی سخته :(
من عاشق نگاه این مادر هستم...مهربان...عمیق...با یه دنیا حرف ِ ناگفته و ناگفتنی
" میم مثل مادر" یکی از تاثیرگذارترین فیلم هایی بود که دیدم . بیش از یک بار دیدمش و بعد از آژانس شیشه ای فکر کنم دومین فیلمی بود که اشکم رو درآورد .
خدارو به خاطر اینکه منو زن آفرید و اجازه داد مادر باشم هزاران بار شاکرم.
یه حس دوگانه در من ایجاد کرد این پست...
دلگیر شدم... ار دیدن تصویر و شنیدن موسیقی...اما از طرفی حس مقاومت و صبر کناار این رنج کشیدناا ،ستودنیه...
مادر ها... توصیف ناشدنی هستن...فقط خدا می دونه توو دلشون چی می گذره... چقدر توو روز و شب ،دل مشغولی و فکر و تشویش رو با خودش نگه می دارن و نگاهشون خندون حفظ می کنن...
یکی از باشکوه ترین مخلوقات خداوند ایثار مادرانه،احساس مادرانه و نگاه مادرانه هست ،نه فقط در انسان بلکه در تمام موجودات زنده.
درکش برا کسی که این حس رو تجربه نکرده خیلی سخته، ما فقط می بینیم...
چقد نگاهش صبووره،انگار داره با خدا حرف میزنه...
من تو نگاهش تو این عکس چیز خاصی نمیبینم
چراااا؟
وای واقعن دیدن کودکان سرطانی اشکمو در میاره. خیلی درد میکشن و اذیت میشن
خدایا؛ همرو شفا بده...
طراوت جان باهات موافقم . بیشتر حواسش به حجابشه و یا ....با توجه به نوع گریه بچه ، هیچ هماهنگی بین دو چهره در یک موقعیت نیست .اگه این خانوم مادر بچه باشه در واقع خودش هنوز بچه ست . عکاس پشت دوربین هم به شدت در عکس حضور داره.
این مادرها..این مادرها...از آن فرشته/ترهایش هستند...چند ده تایشان را دیده ام/میبینم........
با حرف طراوت و آش کشک موافقم. گرچه حرف ناگفته قیچی خان را هم قبول دارم :)
پارمیداااا کجایی پَ ؟؟!
(برگرفته از اشعار ساسی مانکن)
خخخ
طراوات جونی:))
neda man belakhare khabam bord.
دل آدم می گیره وقتی این کوچولو ها رو اینطوری می بینه
خدا می دونه تو دل مادرش چی می گذره
عزیزمی فاطمه جونی:)))