أرزو (روزنوشت)

دیشب شب ارزوها بوود و خیلیا حتی بصورت  نمادین هم که شده  برای ارزوهاشون دعا کردن. ارزوهای جورواجور از ازدواج و اشتغال گرفته تا قبولی دانشگاه و پول و ماشین و خونه و در سطوح بالاتر، سلامتی و امنیت و غیرو... به نظرم ته ارزوی همه ی ادما، خوشبختیه.حالا این خوشبختی برای یکی خونه و ماشینه برای یکی دیگه داشتن یک همدم و الی اخر. 

حس نوستالوژیکم گل کرده و یاد خاطرات خوبم افتادم. یاد ادمای باحال، یاد بابا، یاد دوستای قدیمی. هدر وبلاگم رو برگردوندم به چهار سال قبل.

ادم همه عمر دنبال خوشبختیه و ارزوی خوشبختی میکنه غافل از این که ممکنه خوشبختیه واقعی همون لحظاتی بوده که گذشته، و شایدم همین لحظه ای هست که داره میگذره

البته از نظر من