واقعیت اینه که من قبلنا از مهدی یراحی خوشم نمی اومد و تصور میکردم از اینایی هست که یه شبه خواننده شده. اما بعد از اینکه چنتا از ترانه هاش رو به عنوان تیتراژ برنامه های تلویزیونی شنیدم، کم کم از لحن و فضای کاراش خوشم اومد و به نظرم گرمیه صداش مثه اکثر خواننده های جنوبی می تونه مخاطب رو تحت تاثیر قرار بده.
از مهدی یراحی آهنگهایی که شنیده بودم ببیشتر حال و هوای معنوی داشت اما این آهنگی که بصورت اتفاقی اتفاقی پیدا کردم بسیار شاد و متفاوت بوود و بر اساس یک اثر قدیمیه عربی، باز خوانی شده و لذا لینک دانلودش رو گذاشتم که شما هم اگر نشنیدید، از شنیدنش لذت ببرید...
+ ضمنن این آهنگ رو تقدیم می کنم به بلادونا که ایام تولد ِ بیست و خورده ای سالگیش رو این روزها جشن می گیره.
اصلن قرار نیست یک امر نوستالوژیک مربوط به چند دهه قبل یا الزامن مربوط به زمان کودکیه بچه های متولد اوایل دهه ی شصت همچون من و خیلی از شما ها باشه. خاطره فقط مربوط به حمامهای عمومی و صف های طولانی شیر و دوران کوپن و موشک باران و غیره و ذالک نیست. امروز حرکت سریع و سیر قطار علم و توسعه ی روزافزون تکنولوژی، موجب شده هر فناوری ذاتن دارای پتانسیل های بالقوه ی نوستالوژیک باشه. به این معنی که مثلن گوشی های موبایل نسل اول، امروز فقط با ظاهر زمخت و وزن زیادشون به یاد آورده میشن و تلویزیون های رنگی فلت که تا همین سه چهار سال پیش روی بورس بودن، امروز به دنیای خاطرات پیوسته و در کمتر خانه ای یافت میشن (البته هر دو مورد مذکو چه تلویزیون ِفلت و چه موبایل قدیمی هنوز در خانه ی ما یافت شده و کاربرد خودشون روو دارن!) (آیکونه "تامل و درنگ")
یاهو مسنجر، نرم افزار محبوب یاهو که ابداعش از نظر من دست کمی از اختراع تلفن نداشت،یکی از فناوری هایی بود که نزدیک به یک دهه، بر فضای مجازی حکمفرمایی مطلق داشت و خب بد نیست بدونید که بسته شدن ِ رووم های یاهوو مسنجر از طرف گردانندگان آن (حالا به هر بهانه ای چه ارتقاء و چه عدم استقبال کافی) انگیزه ی من بوود برای نوشتن این پست.