این که خیال کنید اوکراینی ها و لهستانی ها که از امشب قرار است یورو 2012 را برگزار کنند، خیلی ملتشان کشته و مرده فوتبال هستند، اشتباه بزرگی است. اصلا کیست که نداند در فوتبال و خیلی از ورزش های دیگر سرجمع ده یا دوازده کشور هستند که قهرمانی ها را بین خودشان تقسیم میکنند؟!!! و البته این را هم حتما می دانید که خیلی ها که فوتبال تماشا میکنند یا حداقل اخبارش را دنبال میکنند، چیز زیادی ازش سر در نمی آورند و علاقه چندانی هم به فهم قوانین و جذابیت هایش ندارند. پس با این حساب قطعا پشت این همه هزینه و تبلیغات جهت برگزاری چنین تورنمنت هایی، باید انگیزه های Cیاسی، فرهنگی اجتماعی و اقتصادی نیز نهفته باشد.
اما فارغ از انگیزه های برگزار کنندگان، همین مسابقات می شود بهانه ای برای ملت که آخر هفته، آن چیزی را که دوست دارند بپوشند و به آن مدلی که واقها دوست دارند خودشان را نقاشی کنند و با آن کسانی که واقعا دوستشان دارند جمع شوند و بروند برای تماشای فوتبال بر روی پرده بزرگ نصب شده در بزرگترین میدان شهر و بخندند و بخورند و بنوشند و ببوسند.
که برای خرکاری های هفته آتی شان انرژی داشته باشند...
که مجبور نشوند در وبلاگشان آه و ناله کنند...
که عصر جمعه شان هنوز هم مزخرف و دلگیر نباشد...