درباره من
روزانهها
همهپیوندها
دستهها
- قصار نوشت 16
- بد مستی 19
- روزنوشت 170
- موسیقی 14
- سه اپیزودی 15
- بازی وبلاگی 27
- دیالوگ 10
- تفلسف 11
- طنز 14
- عکس هام و مکث هام 16
- لات بازی 2
- خاطراته خاک گرفته 13
- عاشقانه 5
- برداشت آزاد 51
- داستان 4
- پست در کامنت 7
- دیدگاه های استقرائی 13
- به قلم من...به روایت تصویر 5
- گپ و گفت 2
- بلک لیست 6
- بالاتر از خبر 8
- خیلی دَیووسهِ... 2
- سفرنامه حج 1
بایگانی
- فروردین 1402 1
- مهر 1401 1
- اسفند 1400 1
- آذر 1400 1
- خرداد 1400 1
- فروردین 1400 1
- دی 1399 1
- مهر 1399 1
- اردیبهشت 1399 1
- فروردین 1399 1
- اسفند 1398 1
- بهمن 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- دی 1397 1
- مهر 1397 1
- تیر 1397 1
- خرداد 1397 1
- اردیبهشت 1397 1
- اسفند 1396 1
- دی 1396 1
- آذر 1396 1
- مهر 1396 2
- شهریور 1396 3
- تیر 1396 2
- فروردین 1396 1
- بهمن 1395 4
- مرداد 1395 1
- خرداد 1395 2
- فروردین 1395 2
- بهمن 1394 2
- دی 1394 1
- آذر 1394 1
- آبان 1394 2
- مهر 1394 2
- مرداد 1394 2
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 3
- فروردین 1394 2
- اسفند 1393 2
- دی 1393 2
- آذر 1393 3
- آبان 1393 3
- مهر 1393 2
- شهریور 1393 1
- مرداد 1393 2
- خرداد 1393 3
- اردیبهشت 1393 2
- فروردین 1393 1
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 3
- دی 1392 3
- آذر 1392 3
- آبان 1392 9
- مهر 1392 7
- شهریور 1392 7
- مرداد 1392 7
- تیر 1392 11
- خرداد 1392 10
- اردیبهشت 1392 13
- فروردین 1392 8
- اسفند 1391 14
- بهمن 1391 8
- دی 1391 15
- آذر 1391 14
- آبان 1391 14
- مهر 1391 19
- شهریور 1391 8
- مرداد 1391 15
- تیر 1391 20
- خرداد 1391 25
- اردیبهشت 1391 23
- فروردین 1391 9
- اسفند 1390 19
- بهمن 1390 22
- دی 1390 13
- آذر 1390 19
- آبان 1390 19
- مهر 1390 11
- شهریور 1390 13
جریان سیال زندگی
زندگی، محصول ِ جریان پیوسته ای از آنات است. به واقع اگر بخواهیم درست به موضوع بنگریم، اینجور می شود که هر لحظه از زندگی، شبیه یک پلان است، شبیه یک عکس است، یک فریم است. گاهی ممکن است آن فریم خیلی مسخره و مزخرف به نظر بیاید. اما چیده شدن این فریم ها و عکس ها کنار هم، جریانی هدفمند و غالبن با ارزش را بوجود می آورد. مثلن اگر از یک آدمی که مشغول غذا خوردن هست چند عکس پی در پی بگیرید خواهید دید در هر عکس لب و لوچه طرف کج و ماوج و حال به هم زن است و آدم رغبت نمی کند بقیه عکس ها را ببیند. اما چیده شدن این عکس ها و ایجاد فیلمی از غذا خوردن ِ با تومانینه ی یک انسان با نزاکت، حس بسیار مثبتی را در انسان بوجود می آورد...یا مثلن عکس ِ آدمی که در حال رقصیدن است، اصلن و ابدن جالب از آب در نمی آید و انگار طرف در حال ژانگولر بازی و فرو نهادن ِ شلنگ و تخته هایش است. حال آن که فیلم ِ همان رقص می تواند بخش اعظمی از زیبایی و هارمونیک و ریتمیک بودن ِ حرکات موزون را به بیننده منتقل کند...نتیجه اخلاقی این پست این است که شاید بهتر باشد در مواجه با ناملایمات و سکانس ها و فریم های نادخ ِ زندگی، با یک همچین طرز تفکری به موضوع نگاه کنیم و بخاطر داشته باشیم که این فریم ناراحت کننده در نهایت برای تکمیل تئاتر زندگی که در کل، جریان مثبت و مبارکیست، لازم است.
ادامه ی مطلب در کامنت شماره ی 1)
البته دروغ چرا، اگر پای رقصیدن خانوم های عکس ِ این پست در میان باشد، من یکی غلط بکنم که بخواهم آن فریم را رد کنم. بس که بی شرف ها تراش خورده اند. بس که لامصصبند. بس که سگ مصصبند.
حسین خداییش این عکسه خانمه تراش خورده هست؟؟؟؟جدی لامصبه؟؟؟
اصلن هم قشنگ نیست(آیکونه یه آدم منطقی که اصلن حسود نیست)
ولی نتیجه اخلاقیه پستت و دوست داشتم.
عارض محضر مبارکم که به قولی زندگی انتگرال است. همچین که نوارهای المانی را کنار هم میگذاریم یک بالاتر یکی پائینتر.
اما وقتی انتگرال گیری در پایان بازه تمام می‌شود سطح زیر منحنی معلوم می شود. منحنی ای که مثل زندگی بالا و پایین دارد.
در خصوص پست در کامنت هم بگویم که یک انتگرالی دارم که جان میدهد برای گذتشتن پشت دیفرانسیل این جیگر طلاها
خاصیت مشتق هم این است که درجه ی توابع را یکی کم می کند و انحنا را تبدیل به خطی راست می نماید.
پشنهاد میکنم قبل از آچار کشی کردنه دیفرانسیل اینها، یک مشتقی از انتگرالتان بگیرید.
1.به شدت با خوش تراش بودن و خوش استیل بوودن رقاصه ها موافقمم.
2.فریم های زندگی و چیدنشان کنار همدیگه و ایجاد یک سکانس و به تناوب اوون یه فیلم از زندگی،(حالا توو موقعیت ها و شرایط متفاوت ) خیلی نگاه جالبیه و خیلی نگاه موشکافانه ایی هستش.
3.راست و درستش هم،همینه که ریز و درشتو بالا و ایینزندگی رو کنار هم دید و چید و نهیتا از همین برش ها و تیکه عکس ها و فریم ها،یه فیلم موفق و تاثیر گذار ساخت.
نچ...
...
نه صحنه های زشت زندگی رو میشه با این فکر تحمل کرد نه اینا خوش تراش و خوشگلن
خیلی جالب توصیف کردی؛ نگاه متفاوتی بود.
اما گاهی واقعا نمیشه اون سکانس های تلخ زندگیو اینجوری تحمل کرد؛ سخته؛ نمیشه
ولی رقاصه ها خوشگل و خوش تراشن
دروغ چرا عکس رو نه تو عکس دوس دارم نه تو فیلم :|
رقص فقد وقتی خوبه که خودت وسط گود باشی
در ضمن دکتر در جوابت باس بگم ، اون وبلاگ شاعرانه اس کلن، قرار نبود چیز دیگه ای توش باشه ، حالا گاهی دلتنگ میشم و یه سری چرت و پرت مینویسم اونجا ، اما اصل قضیه شعر و شاعرانه نوشته هاس.
تازه از این به بعدم کمتر میبینید منو ، راحت میشید از دستم :(
این رقصه؟ من فک کردم یه جور پانتومیمه آخه رقاصا معمولا عشوه گری می کنن لبخند می زنن! من از چهره ی وسطیه خوشم میاد ولی استیل سمت راستیه رو بیشتر دوست دارم و همچنین بزار این مژده رو بهت بدم که در وطن ما دخترا همشون خوش استیلن مگه اینکه خلافش ثابت بشه می فهمی که؟!
من خیلی از این پستت خوشم اومد و واقعا ای ول.تئاتر زندگیت سراسر زیبایی و کمال دوست جون.
سپاس برادر از توصیه ات.
باهاس مشتق نامحدود ار انتگرال سطح بسته بگیرم!
چدر پستت کمکم کرد که الان حالم بهتر بشه..ممنون..ممنون به خاطر ِ نگاهت...
به هرحال ناملایمات زندگی هر نتیجه ای که داشته باشه آدم رو آزرده میکنه.
این چیزه جدیدی نیست .قانونه دنیاس، قانونه روزگاره ،هر سختی،راحتی به دنبال خواهدداشت.اصلش همینه،اصلش تحمله اون ناملایمات و سختی هاست.
در مورده این عکسه والا به نظره من اینا مشغوله خونه تکونی هستن تا رقصیدن اخه لباسشون به رقاصه نمیخوره
اولی فک کنم داره پتو متو میتکونه خاکاش بپره.
دومی داره مهتابی ویا احتمالن سقف اتاقو تمیز میکنه
سومیم داره پتو متویی چیزی تو حموم میشوره..
خوش استیلم نیستن .این آخری سینش تو دستو پاشه یعنی چی،تازه غبغب داره چاقه اصن وسطیم همینه.اولی خیلی صافه به درد نمیخوره
الهی بس که مثبتی اینا خوش استیل نیستن جیگر نه اینا و نه این مدلیااا داره کلا سرت میر.البته شاید تو این مدلی میپسندی
آقا عملکرد سومی تکراری شد .اصله قضیه رو بخوام بگم زشته به همین تکراری اکتفا میکنم...
سلام
چه نگاه قشنگی بود حسین . با این طرز فکر میشه خیلی از مشکلات زندگی رو نادیده گرفت .
البته این خانومه از هر زاویه ای خوبه . خدا نگهش داره
خدا شانس بده به خانومای این عکسه