سینماتوغراف (خاطراته خاک گرفته)

برای من همیشه حواشیه سینما رفتن، از متن فیلم جذاب تر بووده. چه بسا فیلمهای بسیار خوبی که توو سینما دیده باشم اما  از کم و کیف اوون روز چیز زیادی یادم نباشه و در عوض بعضی فیلم ها و سینما ها بووده که همیشه حواشی و خاطراتش رو توو پوشه های با جلد آبی در بایگانیه ذهنم حفظ کردم. امروز می خوام تعدادی از فیلم هایی که باهاشون خاطره دارم رو به یاد تمام لحظات و روزهایی که بر من گذشته فهرست کنم تا برای همیشه ثبت و ضبظ بشه...

 1) سرب

فیلم سرب داستان همون شخصیت های همیشگی فیلم های کیمیایی بوود که البته فضای ملودرام و آمیخته با احساسات، جذابیت این فیلم رو بسیار بیشترمی کرد و حتی بچه ی خردسالی مثل من رو همون زمان هم درگیر قصه ی پر غصه اش می کرد. سرب اولین فیلمی بوود که من توو سینما دیدم و گمونم بعضی از شما اوون موقع حتی به دنیا نیومده بودین. من به اتفاق خونواده بعد از دیدن این فیلم توو سینما شهر قشنگ، شام رو بیرون خوردیم. من و بابا و خواهرم سوسیس، مامان همبرگر.

2) ترن

فیلم معروفی که بارها تلویزیون هم نشون داده. با بازیه به یاد موندنی فرامرز قریبیان و خسرو شکیبایی. یادمه مامان رفته بوود طالقون و بابا که اوون زمان خیلی جوون بود، برای اینکه حوصله ی ما سر نره، در غیاب مامان حسابی هوامونو داشت و مارو برد سینما. ما سه تایی ردیف آخر سینما سانترال نشستیم که تقریبن خالی بوود و بابا توو همون سینما سیگار هم می کشید که اوون موقع خیلی منعی برای این قضیه وجود نداشت. شام هم بیرون خوردیم. چلوکبابی حافظ، سر استادمعین، شاید 20 سال پیش بوود.

3) دزد عروسک ها

دایی عباس زمانی که تهران سرباز بوود یه روز عصری اومد و منو خواهرمو با خودش برد "سینما 23 بهمن"، که الان سالهاست تعطیل شده. توو راه کلی بستنی و تنقلات برامون خرید. ما از اونجایی از فیلم رسیدیم که اکبر عبدی داشت از دیوار خونه می رفت بالا که عروسک ها رو بدزده. یادش بخیر چقدر فیلم کودکانه و مملو از فضاها و شخصیت های فانتزی بوود که دیگه سالهاست اثری از اونها توو سینما دیده نمیشه. راستش من با اینکه خیلی بچه بودم اما توو اوون فیلم از مهراوه شیریفی نیا خیلی خوشم اومده بوود و تا مدت ها چهره اش توو تصورات و رویاهای کودکانه ام پرسه می زد.

4) هنرپیشه

فیلم خاطره انگیز محسن مخملباف. این فیلم رو با دایی رضا دیدیم. و کلی دچار هیجان شده بوودیم از خوونه ی مدرنی که اکبر عبدی و همسرش توو اوون زندگی میکردن. بطوری که بعد از فیلم، از سینما که بیرون اومدیم، کلی از مسیر رو اشتباهی رفتیم. فک کنم اوون زمان ابتدایی بودم. دایی رضا هم که سال 82، وقتی بیست و نه سالش بوود از این دنیا برای همیشه بارش رو بست و رفت.

5) بانو

 فیلمی از داریوش مهرجویی و با بازیه بیتا فرهی. این فیلم رو مامان و خواهرم دیدن و بعد به توصیه ی اونها من و بابا رفتیم و دیدیم و خیلی هم خوشمون اومد. فک کنم تنها باری بوود که من و بابا با هم به سینما رفتیم. بابا دیگه سال هاست جوری شده که انگار نه انگار پیر مرد درونگرای امروز، همون جوون ماجراجوی دیروز بووده و دیگه شور نشاطی برای رفتن به سینما و اینجور جاها نداره.

6) عشق + دو

فک کنم زمانی که 18 یا 17 سالم بوود این فیلمو دیدم و جالب این که این اولین و آخرین باری بوود که من تنهایی برای دیدن یک فیلم به سینما رفتم. قصه ی فیلم مربوط به مردی (امین تارخ) بوود که در حین زندگی با همسرش (معتمدآریا) درگیر روابطی با یک خانوم دیگه (ویشکا آسایش) میشه. داستان فیلم خیلی معمولی و عادی بوود اما توو فضای اوون سالها یعنی بعد از دوم خرداد که به شدت فیلم های دختر پسری و عاشقانه و درام های اجتماعی گل کرده بوود و منم با دوستان و خونواده تعداد زیادی از این فیلم ها نظیر قرمز، دختری با کفش های کتانی، دو زن، متولد ماه مهر و ... رو دیده بوودم، به سرم زد که برم تنهایی باز هم یکی از این فیلم ها رو ببینم. به واقع جوگیر شده بوودم. و از قضا فیلم انتخابی اصلن چنگی به دلم نزد. اوون زمان من تابستونا تنها تهران می موندم و کلاس کنکور می رفتم.

7) آتش بس

این فیلم رو با چنتا از دوستانم توو سینما استقلال دیدیم و بعد شام رو هم دور هم توو هات لاین خوردیم. درست دو روز بعد من عازم خدمت سربازی شدم.

 فیلم های خاطره انگیز برای من خیلی بیشتر از این چند موردی هست که گفتم. زندگی هم یک جورایی مثل همین فیلم هاست. پر از لحظات تلخ و شیرین، پر از تجربه های مختلف، پر از اشتباهات، پر از عشق، پر از نفرت. و در گذر زمان هست که همه ی این لحظات به یک چشم به هم زدن تبدیل می شن به خاطراتی در آرشیو که می تونی با مرور اونها به یاد بیاری همه ی لحظه هایی که رفته و تو از اونها غافل بودی. می تونی لمس کنی که چقدر بزرگ شدی، چقدر بالغ شدی، چقدر به پایان فیلم نزدیک شدی...

+ شمام اگه دوست داشتین از تجربیات و خاطرات سینمایی تون بگید

++ موسیقی این پست، موسیقی متن فیلم سرب، کاری از گیتی پاشایی (همسر متوفی مسعود کیمیایی) هست.