برأی منی که همیشه با اوون کامپیوتر مفنگی دوازده سال پیش پست گذاشتم، نوشتن با یه کامپیوتر جدید و به روز، خیلی مشکله... حالا چه برسه به نوشتن با تبلت و تاچ و أین داستانها... شبیه أین میمونة که یکی رو إز دوچرخه پیاده کنی و سوار پورشه کنی که خوب در أین صورت بإسن آدم تعجب می کنه و در أین فقره ی با تبلت همسر پست گذاری هم دستای من در عجبه.... بگذریم. حالا که دو پست قبلی به انتقاد إز یه سری عادات بی منطق در مراسم محرم گذشت، خواستم بگم به نظر من حتی أین ایام سوگواری محرم هم دیگه حال و هوای گذشته آش رو از دست داده و حس می کنم سال به سال کلیت موضوع کمرنگ تر و آدمهای هیاتی و پای کار عزاداری کم و کمتر میشن. نسل ما که همه چیشون سینه زنی و زنجیر زنی برأی امام حسین بوود، ألأنه دیگه بی حوصله شدن و مشغول به بازی زندگی، و إز نسل جوونای تبلت و ای پد و فیسبوک هم عزادار امام حسین بیرون نمیاد...
:) به به :)
سلام.
مرسی که مثل همیشه فعال هستی و مینویسی.
با حرفت کاملن موافقم.دیگه کمن اونایی که واقعن واسه عزاداری بیان و عزاداری کنن.اصلن مگه سرگرمیهایی مثل فیس بوک میذاره.....
البته طبیعی هم هست. باورها عوض شده و کسی نگاه قبل رو به کربلا نداره. شبهاتی که به اصل قضیه وارد اومده بی پاسخ مونده و در این زمینه ها کاملا منفعل عمل شده. از طرفی پدر و مادرهای جدید اطلاع زیادی از رسوم گذشته ندارن که قابل انتقال به بچه ها باشه و البته که کلا چیزی برای تعلیم به بچه ها نمیدونن.
با این شرایط حکومت فقط رو حادثه تمرکز کرده و از علل و فلسفه جز کلیشه ای باقی نذاشته و نتیجه انفعالش در برابر فرهنگ رقیب اینیه که داری میبینی
البته این سه پست ِ نصفه و نیمه انتقادی، چیزی از ارادت ما نسبت به صاحب این شبها کم نمی کنه. گفتیم که گفته باشیم.
بهتره مکانتو عوض کنی
نه من ،نه تو، نه پدر و مادر های جدید،نه فیس بووک،نه تبلت،نه ای پد هیچ چیز و هیچ کس نمیتونه خون حسین رو به فراموشی بسپره...