همه ی شرکای آقای رئیس (داستان)

تققی به توققی خورد و امیر رجبی که تا دیروز توی سوراخ سمبه های کارخونه با موتور گز میکرد که ببین کی خوابیده یا کی سیگار میکشه تا راپورتشو بده بالا، زد و شد رئیس بازرسی و انتظامات. جووری جو گرفته بودتش که حالا دیگه با کت و شلوار میگشت و کلمات قلمبه سلمبه توو حرفاش بکار میبرد. یه روز ظهر بعد از نهار نشسته بودم پای کامپیوتر و داشتم واسه خودم گیم بازی میکردم که یهو امیر رجبی مثه همیشه بدوون اینکه در بزنه وارد  اتاق شد و گفت:"یوسف...این پرونده رو بگیر تا آخر هفته یارو رو پیدا کن یه قرار جلسه باهاش بذار". گفتم:" پرونده مربوط به چی هست؟" گفت:"مربوط به یکی از این شرکت های پیمانکاریه که قرار بود دو سال پیش یه قطعه ای رو برا ما تولید کنه. بیست میلیون پیش پرداختشو گرفته اما کلن نه قطعه ای تحویل داده نه میاد بگه درد و مرضش چیه. می خوام حالشو بگیرم تا بفهمه پول بیت المال رو نمی تونه با رانت و دودره بازی بکشه بالا و کاری هم در ازاش تحویل نده". نمی دونم چرا از بیت و المال حرف زد یهو خندم گرفت. حس میکردم خیلی توو حرفش صداقت نداره. خلاصه ما پرونده رو بررسی کردیم و با شرکت مربوطه تماس گرفتیم و بهش تفهیم کردیم مساله رو. اول خیلی مساله رو قبول نمی کردن اما وقتی گفتم که در حال تنظیم شکایت هستیم و می خوایم از طریق قانون علیهشون اقدام کنیم، مدیرعاملشون قبول کرد برای ارائه توضیحات، پنجشنبه بیاد اداره.

پنجشنبه رسید و جلسه با حضور معاون مالی، معاون اداری، معاون بازرگانی، امیر رجبی که مدیر بازرسی و انتظامات بوود و من به عنوان کارشناس حقوقی از یک طرف و مدیر اوون شرکت پیمانکاری از طرف مقابل تشکیل شد. امیر رجبی اول جلسه یه سری مقدمات راجع به ماموریت های بازرسی در اداره جات دولتی گفت و بعد روو کرد به مدیر شرکت پیمانکاری و گفت:"شما دو سال قبل قرارداد داشتید با اینجا که یک قطعه ای تولید کنید. الان بعد از دو سال و بعد از گرفتن بیست میلیون تومان پیش پرداخت، هیچ کاری نکردید و پاسخگو هم نبودید. شما از بروکراسی سیستم دولتی سوء استفاده کردید و در ازای کاری که نکردید هم پول گرفتید و هم در کار اینجا خلل وارد کردید. اینجا یکی از کارخونه های مهم دولتیه که چرخ صنعت رو میچرخونه. اگه قرار باشه شما شرکت های پیمانکاریه خرده پا با اقتصاد مملکت بازی کنید پس وای به حال کشور" فک همه افتاده بوود پایین. امیر رجبی ادامه داد:"بنده پیگیر پرونده شما در این کارخونه هستم و قرارداتون از نظر من فسخ و شما علاوه بر اینکه ملزمید کل پول دریافتی رو برگردونید، باید ضرر و زیان دیر کرد رو هم پرداخت کنید. ضمنن ما حق شکایت از شما رو برای خودمون و برای کارخونه محفوظ میدونیم". جلسه غرق در سکوت شد. همه کف بر شده بودن از این سخنرانیه امیر رجبی و خودشم حسابی حال کرده بوود.

نگاه ها رفت سمت مدیر عامل شرکت پیمانکاری که ببینن چه جوابی داره بده. یارو که سنش می خورد پنجاه و خورده ای باشه رو کرد به معاون بازرگانی و گفت:"این آقا کی باشن". معاون بازرگانی گفت: "ایشون آقای رجبی مدیر بازسی و انتظامات هستن" . یارو گفت:" من این جلسه رو قبول نَرَم. باس رئیستون بیاد. یا رئیستون خودش میاد، یا من جلسه رو ترک می کنم". امیر رجبی گفت:"بنده مدیر بازرسی هستم و نیازی نیست رئیس توو این جلسه باشه. من از طرف ایشون توو مسائل حقوقی اختیار تام دارم"... یارو گفت:"من این حرفا حالیم نیست. یا رئیستون میاد، یا من جوابی ندارم به کسی بدم. بازرسی مازرسی هم حالیم نیست. ببین عمو. من خودم بیست سال پشت همین میزا کارمند دولت بودم. واسه من از این گاز و گووزا نیا. من قطعه واستون تولید نکردم چون رئیستون گفت تولید نکن. میگید نه، صداش بزنید بیاد. واسه چیش رو من نمیدونم حتمن سیاسی کاری های مدیریتی بوده. منو بیخودی از شکایت مکایتم نترسونید. کل قرارداد من با شما 200 میلیون تومن بوده. این ماشین منو دم در دیدی؟! چارصد میلیون مایه شه... اوون بیست میلیون پیش پرداختی هم که ازتون گرفتم پول خورد ته جیبمه. میخوای همین الان بدم بهت؟! بدم خدایی؟! تعارف نکنیا؟!..." امیر رجبی به اته پته افتاده بوود یارو دیگه کم مونده بوود اینو بخوابونه روو میز سالن جلسات و شروع کنه به تلمبه زدن. خلاصه بین همه ولوله ای به پا شد. معاون مالی زنگ زد به رئیس و یکم پچ پچ کرد بعد این یارو پیمانکاره گوشیو گرفت و یکمم این با رئیس بگو بخند کرد. آخر جلسه گفتن که با نظر رئیس مقرر شد جهت تعیین تکلیف قرارداد یکسال به این شرکت پیمانکاری فرصت داده بشه که یا قطعات رو تولید کنه و یا اینکه پول رو برگردونه. 

من که جلسه رو زودتر ترک کردم منتظر بودم ببینم امیر رجبی که میاد بیرون چی داره برای گفتن و اصلن روو داره حرفی بزنه یا نه. از سالن که اومد بیرون رو کرد به من و با یه حالت پیروزمندانه گفت :"دیدی یوسف چه جوری حالشو گرفتم؟!"

گفتم : "جان؟!..."