امروز دقیقا هفدهمین روز قرنطینه بود و فردا اگر جواب ازمایش پی سی ار منفی باشه می تونم بعد از سه هفته دوباره به زندگی عادی برگردم. و مطابق معمول در ایام سختی ادم می تونه دوباره دوست های واقعی رو از نو بشناسه. بعضیا که از بیماری خبر داشتن حتی از یه زنگ زدن ساده هم دریغ کردن نکنه ویروس از طریق خطوط تلفن هم منتقل بشه. 

خلاصه هرچه که بود به نظر میرسه فعلا بخیر گذشته و یه سری علائم مزمن و اسیب های ریوی باقی مونده که امید دارم در طولانی مدت بهتر بشه

نظرات 3 + ارسال نظر
محمد جمعه 27 تیر‌ماه سال 1399 ساعت 11:00 ق.ظ http://migam.blogsky.com

سلام حسین عزیز , امروز بعد از سالها اومدم توی این کوچه ی خلوت و تاریک ته خیابون , جایی که یه زمانی روزگاری داشت و روز و شبمون رو توش سپری میکردیم . به امید اینکه خبر و نوشته ای از دوستان قدیمی ببینیم و خیال خوشی از سلامتیشون داشته باشیم . بسیار ناراحت شدم از اینکه روزهای سختی رو گذروندی و بسیار خوشحال که سلامتیت رو داری بدست میاری . امیدوارم هر چه سریعتر به بهبودی کامل برسی

قیچی چهارشنبه 1 مرداد‌ماه سال 1399 ساعت 12:58 ق.ظ

ممنون. چقدر حس خوبی بهم داد دیدن اسم و کامنتت

فاطمه یکشنبه 29 فروردین‌ماه سال 1400 ساعت 07:12 ب.ظ

من با گوشی کامنت گذاشتم ثبت نشد چرا!
منم کرونا گرفتم حس بدیه ...از همش بدتره بدتر این بود که حس بویایی و چشایی نداشتم ..غذا خیلی خوبه
خدا رو شکر که به خیر گذشته مواظب خودت و خانواده ت باش..:

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد